Գեոթիմ» ընկերության ղեկավարությունը հայտարարել է, որ Ջերմուկի մերձակայքում գտնվող Ամուլսարի ոսկու հանքավայրը վերամշակելու է կույտային տարալվացման մեթոդով, որը չի նախատեսում վերամշակման պոչեր եւ պոչամբարներ: Ի՞նչ է նշանակում «կույտային տարալվացում» մեթոդը (метод кучного выщелачивания):
Այս մեթոդը արտասահմանում տարածում է գտել 1970-ական թվականներից: Առաջին անգամ մեթոդն առաջարկվել է ԱՄՆ Լեռնային բյուրոյի կողմից` 1967 թ., ու գործնականում կիրառվել Հյուսիսային Նեւադայի հանքերից մեկում: Ներկայում ոսկու համաշխարհային արտադրության 40 %-ն իրականացվում է այս մեթոդով:
Մեթոդի էությունը հետեւյալն է. ոսկու կամ արծաթի հանքաքարը «լվացվում է» նատրիումի ցիանիդի լուծույթով: Այնուհետ լուծույթը մաքրվում է հատուկ ֆիլտրերում, իսկ մաքրված լուծույթը ենթարկվում է էլեկտրոլիզի` մետաղները կորզելու համար: Մեթոդի արդյունավետությունն այն է, որ նատրիումի ցիանիդն ունի ազնիվ մետաղներին «կպչելու» հատկություն, կարծես ավտոմատ կորզելով մետաղը ապարից:
Այս մեթոդը թույլ է տալիս ոսկին կորզել այսպես կոչված «աղքատ» հանքավայրերից, որտեղ ոսկու պարունակությունը 1 տոննա հանքաքարում 1-1.5 գրամ է (այդպիսինների թվին է դասվում նաեւ Ամուլսարը): Մեթոդի առավելություններից մեկն էլ այն է, որ մեծ ներդրումներ չի պահանջում, ոսկու ստացման ինքնարժեքը բավական ցածր է, բնապահպանական վնասները նույնպես քիչ են: Սակայն ասել, որ դրանք ընդհանրապես բացակայում են` ճիշտ չէ: Հիմնական վտանգը սպառնում է ջրային ռեսուրսներին` գետերին կամ ստորերկրյա ջրերին, սակայն այդ վտանգը կարելի է նվազագույնի հասցնել հատուկ պաշտպանիչ միջոցառումներով:
Նշենք, որ կույտային տարալվացման մեթոդը ԽՍՀՄ-ում չի կիրառվել, քանի որ Սիբիրի ցուրտ բնակլիմայական պայմաններում իրեն չէր արդարացնում:
